کودک شوید…

طبیعت یک سفره گسترده است، شما سر یک سفره گسترده که میرید یک اشتهای محدودی دارید. طبیعت خیلی بیشتر از نیاز فرزندان ما در خودش داره و بی مضایقه داره در اختیار میگذاره. اجازه بدید بچه خودش انتخاب کنه، به اندازه اشتهاش، ما نمیدونیم اشتهای بچه مون چیه. دیدین شما، یک موقع نون پنیر دوست دارین اصلا چلو کباب حالتونو بهم میزنه، یک موقع هست برعکسه، بچه ها رو در طبیعت ببرید.

نقش والدین در طبیعت: تسهیل گر، مراقبت، حمایت.
🔻تسهیل گر یعنی کودک را ببریم در فضا ، امکان آموزش در اختیارشون بزاریم.
🔻مراقبت کنیم، خطر تهدیدشون نکنه، حفظ جان کودک از همه چی مهمتره، حفظ سلامتی اش از همه چی مهم تره، عقل کودک کمه نیاز به مراقبت داره.
🔻حمایت، حمایت یعنی جبران کمبود مهارت، بچه یک موقع از درخت آویزون میشه ، قدش نمیرسه، خوب بلند میکنیم، بعد هم مراقبشیم نخوره زمین. دو تا تاب میخوره میاریمش پایین. میخواد سطحو بره بالا نمیتونه، کمکش می کنیم. ببینید، حمایت صحیح، نه کمک بی مورد.
وقتی به عنوان تسهیل گر عمل می کنیم، مانع نمیشیم؛ عزیزم اونجا حالا واسه تو زوده، نرو، نه بیا بریم با هم، منم هستم. بچه ها این سه تا رو میخوان. محیط را تبدیل به محیط آموزشی نکنید.